Tijdens het maken van dit nummer en het lezen van de bijdragen van onze schrijvers, bekroop mij steeds meer het gevoel dat dit een van de meer betekenisvolle nummers zou worden.

Allereerst een interview met kunstenares Ingrid Rollema, die met haar stichting HOPE een sprankje van licht wil geven aan de getraumatiseerde kinderen van Gaza, de plek die momenteel de hel op aarde is.

Het is niet anders in Oekraïne, waar een andere oorlog eveneens diepe wonden slaat. Dat laat de reportage van Camiel Mudde wel zien. Maar deze verhalen gaan ook over de onvoorstelbare veerkracht van de Palestijnen en de Oekraïners, en het goede dat toch telkens weer boven komt drijven.

Stella Braam schrijft in het tweede deel van haar drieluik over ongeneeslijk ziek zijn hoe om te gaan met pijn, verlies en verdriet. Het is een intens ontroerend verhaal over dat wat er echt toe doet: leven en afscheid te moeten nemen van dat leven en hoe daarmee om te gaan.

Deze drie verhalen — over Gaza, over Oekraïne, over leven en sterven — hebben één verbindende factor: de factor veerkracht, identiteit en de onschatbare waarde van het leven zelf. Je beseft pas echt hoe verschrikkelijk de omstandigheden voor de Gazanen en de Oekraïners zijn, als je snapt hoe kostbaar alle leven is. Kijkend naar onze wereldleiders: waar zijn we toch mee bezig?

Dan nu over naar u, beste lezer. Als u bij deze regels bent aangekomen, betekent het dat u Straatnieuws heeft gekocht van een dakloze medemens. Wat goed van u, daarvoor een hartelijk dankjewel van het hele team van Straatnieuws. Hopelijk heeft u ook een leuk gesprek gehad met de verkoper.

Blijf vooral meedoen aan het verspreiden van licht. Geef je Straatnieuwsverkoper een gulle glimlach en besef even hoe bijzonder het is dat we hier allemaal zijn. Ook al is het soms zo kortstondig, het is niet minder dan een wonder. Laten we daarom samen onze aarde een stukje beter maken in de tijd dat we hier zijn.

Tot de volgende editie.

Theo Paijmans
redactiestraatnieuwsdenhaag@gmail.com