De Haagse burgemeester Pauline Krikke heeft verklaard beschermvrouwe te willen zijn van daklozenkrant Straatnieuws.
Pauline Krikke zegt trots te zijn op de titel. “De dak- en thuislozen die dit verkopen, komen vanzelf in gesprek met mensen. Sommige verkopers roepen al vanuit de verte ‘Hé Pauline, wat gezellig om je te zien!’. Contact is belangrijk voor deze doelgroep, maar ook voor de mensen met wie ze een praatje maken. Die hebben vaak geen beeld van wat dak- en thuislozen precies voor mensen zijn. Soms vinden zij ze griezelig. Maar als ze eenmaal in gesprek met ze gaan, blijken het hele gewone mensen te zijn die ook heel gewoon een praatje kunnen maken. Ik vind het daarom een hele eer dat ik nu beschermvrouwe van Straatnieuws mag zijn.”
Dankzij Straatnieuws hoeven de allerarmsten in onze maatschappij niet te bedelen, zij verdienen een eerlijke boterham en werken voor hun geld. Zij zijn zelfstandig ondernemer. Ze kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem voor € 2,00. Het verschil is hun winst.
Hoofdredacteur Tanya van der Spek: “Ik ben heel blij dat burgemeester Krikke deze symbolische titel wil dragen. Straatnieuws kan nu bij haar terecht voor raad en daad. Dat is fijn, want Straatnieuws is een stichting zonder winstoogmerk en zonder subsidies, die haar eigen broek moet ophouden. Daarom is het ook zo belangrijk dat mensen niet alleen geld geven aan de verkoper maar ook de krant meenemen. Anders daalt de oplage en kan de krant failliet gaan. Dan heeft de verkoper niets meer te verkopen.”
In de nieuwe krant, die vandaag verschijnt, staat naast een interview met burgemeester Pauline Krikke:
– Een interview met Televizier Ring winnaar Beau van Erven Dorens
– Een interview met gebruiker Patrick van Het Rotterdam Project op RTL4
– Een reportage over Adelheid Roosen’s theaterstuk Thuislozen
Koop de krant en steek de verkopers een hart onder de riem.
Live muziek van de band Sur+, een exotisch welkomstdrankje en een knuffel van topkok Pierre Wind. Zo arriveerden de honderd gasten bij het diner ‘De Verbinding’ in de Vincentius’ Hof bij het Stadsklooster in Den Haag. Het koken en bedienen werd gedaan door een groep dak- en thuislozen. Gasten waren hoofdzakelijk Rotary-leden en de opbrengst van 65 euro per diner kwam ten goede aan Straatpastoraat. Gast Bets Verhoeven (66): “Ik heb genoten.
De rollen waren omgedraaid: wij waren afhankelijk van dakloze mensen in plaats van zij van ons.” Schrijfster Yvonne Keuls: “Ik vond dit heel bijzonder. Ik heb zelf tien jaar in de opvang gewerkt en ik weet hoe belangrijk het is om mensen van buiten naar binnen te halen.” Dakloze
David (52): “Het was fantastisch. De adrenaline gierde door mijn lijf. Het was ook heel motiverend. Pierre runde de keuken niet als een chef maar als een vriend. Hij zei:
‘Wil je het op die manier doen? Dan doen we dat.’ Dakloze Richard (44): “Dit mag van mij iedere dag wel!” Pierre Wind: “Ik vroeg: ‘Waar heb je zin in?’ Ik stimuleer en geef feedback. Soms stond ik met drie iets te maken, dan met acht, dan met tien. Het was echt kicke. Een keer was het even een slagveld in de keuken, tijdens het hoofdgerecht haha! Het zijn wereldgasten, ik heb zelden zo gemotiveerde gasten gezien. ZIJ hebben het gedaan. Ze willen echt. Je kunt ze zo inhuren voor klussen.” Initiatiefnemer Harry Bruintjes riep iedereen op om zich aan te melden voor het project De Verbinding. Hij hoopt op een groot Haags armoedebestrijdingsprogramma.
Tot ons verdriet hebben wij vernomen dat de Haagse belangenbehartiger Eelke (38) op 14 augustus jl. onverwacht is overleden.
Een maand eerder legde Eelke in Straatnieuws samen met collega Jeffrey met kritische vragen het vuur aan de schenen van Parnassia Groep-bestuursvoorzitter Stephan Valk. Eelke liet gepassioneerd weten dit voor Straatnieuws te willen blijven doen. “We willen nog wel veel meer zorgbazen aan de tand voelen. Bovenaan onze lijst staat het Daklozenloket!” Eelke kampte met een alcoholverslaving en is dakloos geweest. Hij kwam op voor mensen met dezelfde problematiek.
In Straatnieuws vroeg hij zich hardop af waarom de controle op daklozen in het Haagsche Bos, waar hij zelf ook weleens heeft geslapen, is verdubbeld. “Daklozen worden weggejaagd. Waar moeten ze dan naartoe?”
Jongeren Wesley en Rick fietsen onder de naam project Wicks – een verbastering van hun namen – een kleine maand door Nederland en hopen 250 jongeren te spreken over middelengebruik en dakloosheid. Daarbij zullen zij hun eigen ervaringen delen. Het liefste inspireren de twee, die bij het Straat Consulaat belangen behartigen voor dak- en thuislozen, de jongeren om ook eens kritisch naar hun middelengebruik te kijken.
Wesley en Rick waren allebei meer dan zes jaar verslaafd en leefden en sliepen langere tijd op straat. Ze zijn nu gestopt met drinken en willen hun leven weer fit op de rit krijgen. Ze zijn begin september vertrokken. Overnachten doen zij op campings, waar ze het gesprek aan zullen gaan met medekampeerders. Wesley: “In een detoxkliniek kick je binnen, onder de medicijnen af. Dit werkt voor mij niet, ik wil buiten zijn en moet bewegen.” Rick: “Tijdens het fietsen zweet je alles eruit en je hebt een doel. Ik hoop dat het mij helpt om het vol te houden.”
Maar waarom niet naar Parijs en terug? Beiden: “Het roer is om maar het leven op straat heeft de nodige bekeuringen met zich meegebracht. We mogen het land niet uit van de reclassering”.
Vanaf 1 september worden in lunchcafé Bob’s your uncle aan de Korte Molenstraat in Den Haag een maand lang werken geëxposeerd van onze illustrator Femmez/ Femke Zwier. Zij wordt geïnterviewd tijdens de opening op 1 september om 16.00 uur. Daarna is er muziek van Valerija Kravale. Er zijn ook portretten van verkopers van Straatnieuws te zien. De toegang is gratis.
Dit prachtige portret maakt ze van onze Rotterdamse verkoper Robert, die oorspronkelijk uit Roemenië komt. Hij verkoopt zijn kranten bij de Albert Heijn op het Schouwburgplein.
“Het leven is moeilijk als je geen documenten hebt”, zegt Robert. “Het is een groot probleem. Ik ben nu drie jaar in Nederland, maar mijn familie en kinderen wonen in Italië. Ik mocht niet mee omdat ik geen verblijfsvergunning kreeg.” Zijn werk als Straatnieuwsverkoper vindt hij leuk en zijn vaste plek bevalt hem ook. Wel kan hij last hebben van de kou, het is niet niks, altijd maar buiten staan. Met een beetje Engels en Italiaans maakt hij grapjes met zijn (veelal vaste) klanten. En af en toe kopen ze een lekker broodje of iets anders voor hem. Hiervoor worden deze mensen daarna uitvoerig bedankt. “Het is op deze plek rustig en de mensen zijn aardig.”
We kennen allemaal de Cliniclowns voor zieke kinderen en dementerende ouderen. Maar Parnassia lanceert nu in Den Haag de primeur van een clown in de psychiatrie. Tijdens een pilot van een half jaar bezoekt Clown Tika wekelijks een afdeling aan de Monsterseweg met 33 psychiatrische patiënten die een verstandelijke beperking en/of autisme hebben. Een deel van deze bewoners is dakloos geweest.
Clown Tika: “Ik bezoek de bewoners om hen op een andere manier aandacht te geven naast de aandacht die ze krijgen vanuit de zorgdiscipline.” Veel van deze bezoekers leven vrij passief en afwachtend. Ze zijn soms afwerend naar voorstellen om in beweging te komen. Of ze zijn erg gefocust op een probleem dat ze hebben.
Clown Tika brengt leven in de brouwerij. “Ik kom jongleren, ik goochel, maak grapjes of dans met ze, ga mee in hun interesses zoals kleuren of pingpong en breng iedere week buiten mijn tas vol attributen, iets nieuws of anders mee ter inspiratie.” De bewoners zijn enthousiast. “Ze willen weleens dat ik individueel bij hen op de kamer op bezoek kom, dus ik ga nu iedere week bij minstens één bewoner langs.” Medewerkers spreken af en toe hun verbazing uit en filmen met de werktelefoon voor afwezige collega’s wat voor bijzonders er gebeurt. “Nadat ik bijvoorbeeld met een groepje een bal had overgegooid, kreeg ik reacties: wauw, dat die en die specifieke bewoners zo actief meededen had ik nooit verwacht!” Voor Tika, die al 25 jaar clown is op feesten, evenementen en op straat, is het een droom die uitkomt. “Ik geniet hier enorm van. Deze mensen kunnen zo wonderlijk reageren, je kunt het nooit voorspellen. Al zou het stoppen na deze pilot, heb ik toch een geweldige ervaring gehad.”
Tika kan vrij makkelijk met de doelgroep omgaan omdat er in haar gezin van herkomst ook sprake was van psychiatrie. Dit komt ook voor in haar onlangs verschenen autobiografische boek ‘Het Kado. Mijn vader sterft’. Met rauwe scènes en tragikomische bespiegelingen schetst Tika een beeld van hoe een kind zich ontwikkelt bij psychisch beperkte ouders.
Onder de naam Tika Stardust is Tika ook veel in de media verschenen – en zijn er zelfs internationaal documentaires over haar gemaakt – omdat zij een lans breekt voor sociaal erotische dienstverlening aan mensen met een beperking. Het boek is te bestellen via: http://tikastardust.nl/hetkado
Een groep (ex)dakloze jongeren van het Straat Consulaat, heeft afgelopen tijd gewerkt aan een informatiefilm voor jongeren die dakloos zijn of dreigen te worden. Ze hopen dat jongeren hierdoor sneller de weg naar de juiste hulp en opvang kunnen vinden.
Het initiatief kwam van de Achterban jongeren die actief zijn bij het Straat Consulaat, zij behartigen de belangen van dak- en thuislozen jongeren in Den Haag. Toen zij dakloos werden, heeft het gemiddeld 2 maanden geduurd voordat ze de weg naar de opvang hadden gevonden. Daarnaast hadden ze een vertekend beeld van de opvang, omdat er hele nare verhalen te ronde gaan. Fatima: “mensen vertelden dat ik op een kamer vol doorgewinterde daklozen zou liggen, in de praktijk blijkt dat jongens en meisjes tussen 18 – 23 jaar in een eigen nachtopvang terecht kunnen.”
De reden dat de jongeren hebben gekozen voor een filmpje, is omdat de informatievoorziening mee moet met de tijd. Jeffrey: “In een filmpje kun je stap voor stap laten zien wat je moet doen en krijg je een idee hoe de voorzieningen aan de binnenkant eruit zien”. In het filmpje wordt ook uitgelegd wat je mee moet nemen naar een afspraak en in welke volgorde je de stappen moet bewandelen. Voor de meeste jongeren is dit nu een zoektocht op verschillende websites.
Het filmpje word donderdag gelanceerd doormiddel van een premièrelunch met de betrokken partners en gemeente Den Haag. Joy Falkena “We zullen met elkaar overleggen, hoe we het filmpje zo goed mogelijk kunnen verspreiden, zodat het goed te vinden is voor de jongeren die dit nodig hebben. Het filmpje is hier te zien.
De Kessler Stichting en Parnassia werken samen om de zorg voor verwarde mensen te verbeteren. Bij de opvang melden zich dagelijks 100 mensen die geen onderdak hebben. Lees het artikel van de Kessler Stichting.
Bilal Majdoubi van de Hogeschool Utrecht helpt lector Lia van Doorn te achterhalen of mensen bereid zijn daklozen in hun wijk te helpen. Op Lowlands Science brengen ze bezoekers in contact met ervaringsdeskundigen. Lees het interview van NewScientist.
