Sinds de vorige editie zijn we bijna een maand verder en een oorlog rijker. Want laten we daar duidelijk in zijn: Israël en Iran zijn in oorlog met elkaar. Hoe dat gaat uitpakken, weet niemand. Maar omdat wij als gewone mensen daar geen invloed op kunnen uitoefenen, is het beter om te kijken naar het grote in het kleine.

En dan zien we lichtpunten als Zwanine Siedenburg, die mensen die geknakt zijn door hun drugsverslaving toch van troost voorziet. Of Trudy Wijnia, die als straatverpleegkundige dakloze medemensen helpt, desnoods vanuit haar kleine auto. Of dat prachtige, ontroerende artikel van Stella Braam. Ik las het tijdens het redigeren en het raakte me diep. Ik verloor mijn moeder twee jaar geleden, iedereen die een geliefde persoon verloren heeft of gaat verliezen, zal baat hebben bij haar artikelen en haar boek.

Afscheid, liefde en sterven: het gebeurt allemaal op een treinstation in Oekraïne dat Camiel Mudde bezocht. Daar nemen soldaten afscheid van familie en geliefden voor ze naar het front gaan. Komen ze terug? Dat is de martelende onzekerheid.

Grote wereldgebeurtenissen kunnen we niet beïnvloeden, hoezeer we dat ook zouden willen. Maar in de directe omgeving kunnen we wél veel goeds doen. Laten we dat doen, want veel kleine dingen zijn op een gegeven moment een heel groot ding.

Dan nu over naar u, beste lezer. Als u bij deze regels bent aangekomen, betekent het dat u Straatnieuws heeft gekocht van een dakloze medemens. Wat goed van u, daarvoor een hartelijk dankjewel van het hele team van Straatnieuws. Hopelijk heeft u ook een leuk gesprek gehad met de verkoper.

Blijf vooral meedoen aan het verspreiden van licht. Geef je Straatnieuwsverkoper een gulle glimlach en besef even hoe bijzonder het is dat we hier allemaal zijn. Ook al is het soms zo kortstondig, het is niet minder dan een wonder. Laten we daarom samen onze aarde een stukje beter maken in de tijd dat we hier zijn.

Tot de volgende editie.

Theo Paijmans
redactiestraatnieuwsdenhaag@gmail.com