Als er een ding is waar de Amsterdamse kunstenaar Erwin Olaf om bekendstaat, is het zijn voortdurende strijd voor de vrijheid van de gemarginaliseerden, de queer gemeenschappen en vrouwen. Zoals hij het zelf stelde: “kunst is mijn gereedschap om vrijheid te onderzoeken en mijn wapen om het te verdedigen.” Hij kwam op voor de mensen aan de zelfkant, die geen stem hadden om zichzelf kenbaar te maken. Logisch dus, dat Olaf een podium krijgt in Straatnieuws, bij monde van de directeur van de Foundation Erwin Olaf. Zelf heb ik ooit kort met hem mogen samenwerken; die herinnering brengt steevast een glimlach op mijn gezicht.

Over vrijheid gesproken is er meer in dit nummer: de vrijheid om een monument voor de slachtoffers in Gaza te creëren, de vrijheid om misstanden te onderzoeken waar het ouders en kinderen betreft die hun woning kwijtraken. Hoe juridisch is dat eigenlijk? Onze verslaggever Alan Tijseling dook in deze schimmige materie, met een verrassende conclusie.

En hoe houden mensen zich staande in een stad vlakbij de frontlijn in Oekraïne, waar juist voor die vrijheid elke dag nog zwaar gevochten wordt? Dat vertelt de reportage van Camiel Mudde, die ter plekke was.

En vergeet niet dat een ander uiterlijk de vrijheid danig kan inperken, aldus het indringende interview van Geraldina Metselaar met vrouwen die geen hoofdhaar meer hebben.

En dan nu over naar u, beste lezer. Want als u bij deze regels bent aangekomen, betekent het dat u Straatnieuws heeft gekocht van een dakloze medemens. Wat goed van u! Daarvoor een hartelijk dankjewel van het hele team van Straatnieuws. Hopelijk heeft u ook een leuk gesprek gehad met de verkoper.

Blijf vooral meedoen aan het verspreiden van het licht. Geef uw Straatnieuwsverkoper een gulle glimlach en besef even hoe bijzonder het is dat we hier allemaal mogen zijn. Ook al is het soms zo kortstondig, het is niet minder dan een wonder. Laten we daarom strijdbaar blijven om onze aarde een stukje beter te maken in de tijd dat we hier zijn.

Tot de volgende editie!
Theo Paijmans