Nederland presteert ondermaats op het gebied van de naleving van kinderrechten. Dit blijkt uit het KidsRights Index-rapport voor 2023 dat vandaag gepubliceerd is door de internationale kinderrechtenorganisatie KidsRights in samenwerking met de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ons land daalde maar liefst 16 plaatsen naar de 20e positie op de ranglijst en viel daarmee voor het eerst buiten de top 10. De significante daling wordt veroorzaakt door slechte scores in de domeinen gezondheid en gunstig klimaat voor de rechten van het kind. Op mondiaal niveau waarschuwt het rapport voor een wereldwijde polycrisis.
De KidsRights Index is de eerste en enige mondiale ranglijst, die jaarlijks meet hoe kinderrechten in 193 landen worden gerespecteerd in de domeinen op het gebied van 1) leven, 2) gezondheid, 3) onderwijs, 4) bescherming, 5) creëren van een gunstig klimaat voor de rechten van het kind. Dit jaar werd er een zesde domein toegevoegd: klimaatverandering. In de index van 2023 zakt Nederland van de 4e naar de 20e positie. Buurlanden Duitsland en België staan respectievelijk op de vijfde plaats en achttiende plaats.
De grootste achteruitgang is te zien in Domein 5 (‘gunstig klimaat voor de rechten van het kind’). Hier scoort Nederland ondermaats op de indicator ‘beschikbaar budget’. Dit wil zeggen dat er naar rato van het budget van de Nederlandse overheid, maar een zeer laag percentage naar kinderen gaat. Ook haalt Nederland in dit domein de laagst mogelijke score op de indicator ‘belang van het kind’, wat betekent dat Nederland het beginsel van het belang van het kind onvoldoende toepast bij beslissingen die kinderen aangaan. Een andere significante daling voor Nederland wordt onder meer veroorzaakt door slechte scores in Domein 2 (gezondheid). Dit is bijvoorbeeld te verklaren door de huidige lange wachtlijsten in de jeugdzorg en jeugdbescherming.
Op vijf indicatoren boekte Nederland sinds 2015 al geen vooruitgang meer. Dit zijn de indicatoren: ‘non-discriminatie’, ‘respect voor de mening van het kind’, ‘wetgeving’, ‘middelen’ en ‘gegevens’.
Schending van de kinderrechten
Volgens de KidsRights Index maakt Nederland zich schuldig aan schending van enkele fundamentele kinderrechten, onder andere op het gebied van jeugdzorg en jeugdbescherming. De staat kan namelijk niet de benodigde zorg of bescherming bieden voor een grote groep kwetsbare kinderen. Denk hierbij aan kinderen die afhankelijk zijn van jeugdzorg en jeugdbescherming, kinderen die in armoede leven of asielzoekerskinderen die leven in azc’s. Diverse overheidsinspecties sloegen recent nog alarm over de opvang van asielzoekerskinderen. Bovendien is er ook sprake van regionale kansenongelijkheid, waarbij bepaalde groepen Nederlandse kinderen minder toegang hebben tot onderwijs of jeugdzorg. Kinderen uit benadeelde groepen worden volgens het rapport onevenredig hard geraakt.
Dringende oproep
Marc Dullaert, oprichter en voorzitter van KidsRights is uiterst kritisch: “Deze dramatische cijfers zijn een terugslag van jarenlang slecht beleid op het gebied van kinderrechten. De VN heeft dit al vaker aangekaart en met de aanbevelingen en zorgen is in de afgelopen jaren niets gebeurd. We schieten als Nederland over de gehele linie tekort op het gebied van kinderrechten, denk hierbij aan jeugdzorg, jeugdbescherming, kinderparticipatie en discriminatie. Door de stijging van het kinderarmoedecijfer zijn er nu nog meer kinderen die minder kansen krijgen. Bovendien zien we dat we in Nederland vooral bezig zijn met problemen op de korte termijn op te lossen. Nederland behoort tot de rijkste landen ter wereld, maar presteert op het gebied van kinderrechten ondermaats. Met dit rapport willen we dringend aandacht vragen om de bescherming van kinderrechten in Nederland te waarborgen. De overheid, maatschappelijke organisaties en belanghebbenden moeten samenwerken om inclusief beleid en programma’s te ontwikkelen die regionale verschillen verminderen en gelijke kansen voor alle kinderen bevorderen.”
Om dak- en thuisloosheid tegen te gaan, is huisvesting nodig. Kansfonds zoekt naar oplossingen waarmee daadwerkelijk woonplekken gerealiseerd worden. Ze stellen in totaal € 500.000 beschikbaar voor initiatieven die zich inzetten om dak- en thuisloosheid uit te bannen. Ook zoeken ze naar oplossingen waarbij een investering zoals een lening, uitkomst kan bieden.
Heb je een projectidee? Of zie je kansen om gezamenlijk te investeren? Dan is er voor jou een digitale informatiesessie op 26 of 29 juni. Tijdens de sessie is er uitgebreid gelegenheid om vragen te stellen en te sparren over je project. Vanuit Kansfonds wordt een korte toelichting gegeven waarom ze zoeken naar oplossingen voor meer woonplekken en wat het fonds daarin belangrijk vindt.
Lees meer informatie over de oproep van Kansfonds via kansfonds.nl
Fietsen is gezond en het draagt bij aan een betere luchtkwaliteit in onze stad. Het is ook een goedkope manier van reizen. Maar niet iedereen heeft geld om een fiets te kopen. Daarom is er in Rotterdam de Fietsbank.
De Fietsbank verzamelt tweedehandsfietsen. Repareert fietsen als dat nodig is, zodat ze weer veilig zijn. En vervolgens gaan de fietsen naar Rotterdammers met een kleine portemonnee.
Heb je een fiets over die nog in goede staat is? Dan kun je deze op verschillende plekken in Rotterdam inleveren. Bekijk hier de inleverplekken
Nederland telt nog altijd ruim dertig duizend daklozen. Gelukkig lukt het sommigen van hen om na verloop van tijd het zwervende bestaan toch weer achter zich te laten. Maar dan? In De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak met ex-daklozen, zoals Willem. “Bijna niemand vraagt zich bij het zien van een dakloze op straat af: waarom ís die persoon eigenlijk dakloos?”
Op 8 maart 2023 heeft de Kessler Stichting weer een geweldige Haagse Vrouwendag kunnen houden. Honderd dames uit de maatschappelijke opvang in Den Haag zijn in de watten gelegd door zo’n 60 vrijwilligsters die bereid waren een dag te komen helpen. Er waren kapsters, manicures, pedicures, masseuses, voetreflexologen, een fysiotherapeut, kleding- en kleuradviseuses, twee geweldige vrouwenbands en gastvrouwen.
Sommige vrijwilligsters zijn al jaren verbonden aan Haagse Vrouwendag, sommige kwamen dit jaar voor het eerst. De vintage kledingwinkel Pakkie Deftig was aanwezig met rekken vol kleding, schoenen en accessoires, waaruit de vrouwen een gratis outfit konden uitzoeken. Wool for warmth doneerde prachtige gebreide spullen. Ondertussen reden vrijwillige chauffeurs rond in Den Haag om tassen vol verzorgingsproducten rond te brengen aan nog eens 150 vrouwen in diverse opvanglocaties. Een dag vol positieve energie, kracht en verbinding tusen vrouwen.
Steeds meer mensen zoeken een luisterend oor bij de Luisterlijn. Afgelopen jaar voerden vrijwilligers van de Luisterlijn zo’n tien pro-cent meer gesprekken dan het jaar ervoor. In 2021 waren dat in totaal 354.000 gesprekken. Het aantal vrijwilligers stijgt alleen niet snel genoeg om de groei in oproepen te kunnen opvangen.
De vrijwilligers voeren dagelijks bijna duizend gesprekken met mensen die angstig zijn, het leven niet meer zien zitten, onzeker zijn of gewoon behoefte hebben aan contact. Alles wat er zich in een mensenleven voor-doet, komt voorbij aan de telefoon of via chat en mail. Ieder gesprek is dan ook anders, vertelt vrijwilliger Dirk: “Een gesprek kan gaan over schijnbaar onbelangrijke zaken, als een praatje over de heg waarin ik de rol van buur-man vervul. Soms met mensen die al dagen niemand hebben gesproken en gewoon even hun verhaal kwijt willen. Maar ik luister ook naar de worstelin-gen van het leven. Gezondheidsproblemen, gedoe met instanties, ruzie in de familie, kinderen die op het slechte pad zijn geraakt.’’
De Luisterlijn is dag en nacht bereik-baar voor een vertrouwelijk gesprek, per telefoon (088 0767 000), chat of mail (deluisterlijn.nl). Door te luisteren helpen bijna 1.500 getrainde vrijwilli-gers zorgen, pijn en verdriet (even) het hoofd te bieden. De Luisterlijn bestaat al meer dan zestig jaar en wordt gefinancierd door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Goed nieuws voor liefhebbers van live en straatmuziek. Op zondag 28 augustus wordt opnieuw het festival The Streets of Chuck Deely gehouden, als eerbetoon genoemd naar de vijf jaar geleden overleden beroemde Haags-Amerikaanse straatmuzikant.
De eerste editie in 2019 was volgens de organisatoren een groot succes; door corona konden opeenvolgende edities niet doorgaan. Volgens organisator Robert-Jan Rueb wordt met het festival op een mooie manier recht gedaan aan de nalatenschap van Deely. “Ook bij hem ging het puur om de muziek. Chuck kreeg ooit van de burgemeester van Den Haag als enige straatmuzikant een vergunning voor het leven. Inmiddels zijn straatmuzikanten weer gewoon toegestaan in Den Haag, maar dan wel binnen enkele beperkende regels. Dat het verbod op straatmuzikanten in Den Haag is opgeheven, was mede het gevolg van de eerste editie van The Streets Of Chuck Deely, dus het leek ons niet meer dan gepast om het festival op deze manier te houden.”
Winnaar van de Haagse Popprijs
Chuck Deely zag op 10 februari 1954 het levenslicht in Detroit als Charles
Edward Deely III. De Amerikaanse zanger werd vooral beroemd in Den Haag
als straatmuzikant. In 2008 verleende burgemeester Jozias van Aartsen hem
zelfs een ‘vergunning voor het leven’ als straatmuzikant. In 2009 won Deely de
Haagse Popprijs. Op maandag 9 januari 2017 overleed hij aan de gevolgen van
een flinke griep. De muzikant is op meerdere manieren geëerd met een muurschildering bij de tramondergang bij de Turfmarkt, een boek en een bronzen beeldje in de RIjnstraat, de plek waar Chuck bijna dagelijks speelde.
Nieuwe talenten
Een grote hoeveelheid artiesten treedt op in de Haagse binnenstad, van 13.00
uur tot 17.00 uur. “Op bijna elke straathoek gebeurt wel iets”, zegt Rueb.
“Laat je verrassen door nieuwe talenten èn door de bekende artiesten die een
intiem akoestisch optreden geven.” Het festival wordt afgesloten met de uitreiking
van de Chuck Deely Award voor de beste festivalact en de Chuck Deely
Aanmoedigingsprijs voor het meest veelbelovende nieuwe talent.
Meer informatie over het festival is te vinden op chuckdeely.nl
Het wordt steeds drukker op de Koekkamp, de vaste standplaats van de Haagse Soepbus, laat Frans Pas, de voorzitter van stichting de Haagse Soepbus weten. Op die plek geven vrijwilligers dagelijks tussen 19.00 uur en 20.00 uur soep, brood, fruit, koffie en aandacht aan mensen die dakloos zijn en om allerlei redenen zijn uitgesloten van
fatsoenlijke omvang. Volgens Pas staan er dagelijks inmiddels meer dan zeventig mannen en vrouwen te wachten op het moment dat de Haagse Soepbus de Koekamp komt oprijden. “Samen met hulpverleners en ondersteuners doen we er alles
aan om te voorkomen dat onze bezoekers nog verder afglijden.
Maar is het niet hoog tijd om met elkaar een structurele aanpak te
bedenken?”, zo schrijft hij op social media.
Iedereen kent het beeld wel dat meestal opduikt als er al over dakloze
mensen wordt geschreven in de media. Meestal zijn het stigmatiserende
en ontluisterende foto’s die een hoog aapjeskijk-gehalte hebben,
die niet een mens laten zien, maar inzoomen op de meer bizarre aspecten
die een dakloos bestaan soms met zich meebrengt.
De Haagse stichting Straat Consulaat die de belangen van dak- en thuisloze
mensen behartigt, heeft het gehad met deze eenzijdige en eigenlijk ronduit
discriminerende portrettering van daken thuisloze mensen.
Straat Consulaat is daarom een campagne begonnen om dakloze mensen
eerlijker en anders te vertegenwoordigen in de media. “Wij zijn de onrealistische
foto’s van mannen met lange witte baarden, omringd door spullen
en blikjes bier in de media helemaal zat!”, schrijft de stichting dan ook op
haar Facebookpagina. “Dit is respectloos en kwetsend voor de mensen die
op dit moment dakloos zijn en hun leven proberen op te bouwen. Dus
sleep de oude foto’s naar de prullenbak en werk met deze eerlijke foto’s.”
Dakloosheid uitbannen
De stichting heeft namelijk voor dit doel fotograaf Eveline van Egdom een
nieuwe serie foto’s laten maken van dakloze mensen. Het bijzondere eraan
is dat het heel goed gelukt is om de lens te leggen op de mensen zelf, en
niet de situatie. Daardoor snap je pas dat de dakloze een mens is zoals jij en
dat er soms bitter weinig voor nodig is om op straat te komen te staan.
Ook roept Straat Consulaat op om niet meer te spreken van of over
‘daklozen’ of ‘zwervers’, maar juist over dakloze mensen. “Want alleen als we
deze mensen zien als mens gaan we stigma tegen en kunnen we dakloosheid
uitbannen”, vindt de stichting. De foto’s zijn te vinden op de website van
Straat Consulaat en zijn rechtenvrij te gebruiken.
www.straatconsulaat.nl
Staatssecretaris Martin van Rooijen van het ministerie van VWS wil een nieuw plan lanceren voor de aanpak van het groeiende daklozenprobleem. Daarvoor nodigde hij het Haags Straat Consulaat en gelijksoortige organisaties met hun achterbannen in Nederland uit. Op 24 mei werd een conferentie gehouden waar alle betrokken van gedachten konden wisselen. Bijzonder: ook mensen die zelf dakloos waren of waren geweest waren uitgenodigd voor deze breinstormsessie.
Eerder deze maand hield het Straat Consulaat voorbereidende gesprekken met deze ervaringsdeskundigen, collega‑organisaties in Rotterdam en Utrecht en het ministerie.
“Wij waren ook aanwezig op de grote VWS breinstorm en meeting”, vertelt Marlies Filbri, directeur van het Straat Consulaat. Tijdens de bijeenkomst werd ook een ludieke
actie georganiseerd. “We willen heel graag meepraten, maar ondertussen zien we dat de groepen mensen die op straat moeten leven nog steeds groeien, dus wilden we
met deze actie de urgentie onderstrepen.”
Nieuw beleid
Ze noemt de uitnodiging van Van Rooijen ‘een mooi startmoment om in gesprek te blijven.’
“Wij hebben ook de garantie gekregen dat er echt naar belangenorganisaties en mensen met ervaringskennis geluisterd wordt.Maar ook dat we feedback krijgen over de vraag op welke manier de mening van de mensen waar het om gaat wordt vertaald in het nieuwe beleid.
We blijven daar de komende maanden over in gesprek. Hij had iedereen uitgenodigd, maar er expliciet bij gezegd dat hij op zoek is naar mensen die aan den lijve hebben ervaren hoe het is om dakloos te zijn. Hij wil met deze dakloze mensen in gesprek en wij zijn degenen die dat faciliteren, door ervoor te zorgen dat deze mensen op een prettige manier hun verhaal kunnen doen.”
Er wordt weliswaar in toenemende mate gesproken met ervaringsdeskundigen, maar toch vindt ze het initiatief van Van Rooijen bijzonder: “er wordt namelijk ook nagedacht
op welke manier die input werkelijk zijn weg gaat vinden in een plan. Het is dus niet alleen voor de bühne en de foto, maar het is voor de lange termijn. Ook is de ambitie uitgesproken om hierover met elkaar in gesprek te blijven. Het is de wens dat we écht participeren, meer dan alleen consultatie, maar op het niveau van cocreatie.”
